Αυτό που ονομάζω εγώ μετριότητα είναι να είσαι όπως όλοι οι άλλοι δηλαδή να μην διαφοροποιήσε απο τους υπολοίπους. Η μετριότητα (μη διαφοροποίηση) συμβαίνει όχι μόνο στα φυσικά πρόσωπα (άτομα) αλλά και στα νομικά πρόσωπα (επιχειρήσεις, οργανισμοί κλπ). Η μετριότητα συναντάται παντού. Οι περισσότεροι φοιτητές είναι μέτριοι, οι περισσότεροι επαγγελματίες (ιατροί, δικηγόροι, σύμβουλοι) είναι μέτριοι, οι περισσότεροι γονείς είναι μέτριοι, οι περισσότεροι δάσκαλοι είναι μέτριοι, οι περισσότεροι σερβιτόροι είναι μέτριοι, οι περισσότεροι πωλητές, οι περισσότεροι σύντροφοι είναι μέτριοι κλπ. Επίσης οι περισσότερες επιχειρήσεις είναι μέτριες σε αυτό που παρέχουν, τα περισσότερα εστιατόρια είναι μέτρια, τα περισσότερα κομμωτήρια είναι μέτρια όπως και τα περισσότερα νοσοκομεία, κλινικές,συνεργεία αυτοκινήτων, ζαχαροπλαστεία κλπ.
ΓΕΝΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΜΕΤΡΙΟΙ, δηλαδή στο βάθος λίγο-πολύ κάνουμε τα ίδια και δεν φαίνεται κάποια διαφορά.
Οι αλλές δυο (2) πλευρές απο το μέτριο είναι το εξαιρετικό και το απαράδεκτο (μπορεί να χρησιμοποιήσετε και άλλους όρους αντί αυτών των δύο).
Με το απαράδεκτο δεν θα ασχοληθώ καθώς σε λίγο δεν θα υπάρχει πια. Τελείωσαν οι μέρες που το απαράδεκτο επιτύγχανε και ευημερούσε και ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Οι λόγοι είναι ευρέως γνωστοί αλλά.. ευημερούσε. Δεν είχε σημασία οτι ως ιατρός, δικηγόρος, σύμβουλος, ταξιτζής κλπ ήσουν απαράδεκτος, δούλευες και έβγαζες και πολλά χρήματα, πράγμα που σε 'ανέβαζε' στην υπόληψη των υπολοίπων. Έτσι φτιάξαμε μια κοινωνία που θαύμαζε τον απατεώνα ιατρό, δικηγόρο, σύμβουλο, ταξιτζή κλπ
Η θετική πλευρά απο το μέτριο (το εξαιρετικό) είναι σπάνιο και και αφορά την διαφοροποίηση, την θετική διαφοροποίηση.Έτσι αντιλαμβανόμαστε αμέσως ένα εξαιρετικό εστιατόριο, έναν εξαιρετικό ιατρό, δικηγόρο, σύμβουλο κλπ καθώς η απόσταση απο το μέτριο είναι τεράστια. Όταν λοιπόν συναντάμε το εξαιρετικό η τιμή, το κόστος και τα συναφή δεν έχουν καμία σημασία. Δεν ενδιαφερόμαστε για την αμοιβή που θα ζητήσει ένας εξαιρετικός ιατρός. Δεν θα κοιτάξουμε την τιμή των εδεσμάτων σε ένα εξαιρετικό εστιατόριο. Θα δώσουμε ευχαρίστως ενα καλύτερο μισθό σε έναν εξαιρετικό πωλητή, θα κάνουμε τα πάντα για έναν εξαιρετικό σύντροφο ή φίλο.
Είναι πολύ ωραία να είσαι εξαιρετικός αλλά είναι δύσκολο και σπάνιο.
Είναι δύσκολο να είσαι εξαιρετικός γιατί πρέπει να ξεφύγεις απο την μετριότητα. Δυστυχώς όλο το (μικρο) σύμπαν μας κρατά στην μετριότητα.
Όλοι μας ωθούν να είμαστε μέτριοι.
Ο περίγυρός μας, μας κρατά στην μετριότητα και αν πάμε να κάνουμε κάτι που θα μας κάνει εξαιρετικούς, μας αποθαρρύνουν. 'Γιατί να εργαστούμε περισσότερο;' αναρωτιούνται οι συνάδελφοι την δουλειά μας, 'αφού δεν θα πληρωθούμε περισσότερο'. 'Γιατί να κάνεις μεταπτυχιακό? αφού δεν πρόκειται να βρεις εργασία'. Αυτά είναι παραδείγματα εκφράσεων που καλυμένα σε κρατούν στο μέτριο.
Δυστυχώς η μετριότητα σε συνδυασμό με την αυταπάτη κτυπούν ακόμη και τα άτομα που τρέφουν αναμφίβολη αγάπη για τους άλλους οπως για παράδειγμα οι γονείς προς τα παιδιά. Αν και φαίνεται παράδοξο, εννοώ οτι και οι γονείς, πολλές φορές, θέλουν τα παιδιά τους μέτρια καθώς τα αποθαρρύνουν απο το εξαιρετικό.
Πόσες φορές έχετε ακούσει απο τους γονείς σας εκφράσεις του τύπου 'τι το χρειάζεσε το καινούργιο αυτοκίνητο, αφού έχεις το δικό μου; (που είναι μόλις 30 ετών)!! 'κάτσε καλά είσαι στην δουλειά σου, να είσαι ευτυχής που έχεις δουλειά, τι τα θέλεις τα πολλά;' ,τι;;; ηθοποιός θέλεις να γίνεις; καλύτερα να μάθεις γράμματα και να πιάσεις μια θέση σε γραφείο;' κλπ
Δεν λέω οτι η μετριότητα είναι κακή. Αντιθέτως πολλές φορές μπορεί να σου αρέσει. Εξάλλου οι περισσότεροι είναι μέτριοι. Μετριότητα δεν σημαίνει οτι είσαι κακός επαγγελματίας ή κακό άτομο, σημαίνει απλά .. οτι δεν διαφοροποιήσε.
Θα με ρωτήσετε τώρα, μα όλοι μπορούν να γίνουν εξαιρετικοί;' Όχι βέβαια.
Απλά γράφω τα ανωτέρω για αυτούς που έχουν τις δυνατότητες να ξεφύγουν απο την μετριότητα και να γίνουν εξαιρετικοί, και ενώ το επιθυμούν έχουν εγκλωβιστεί στην μετριότητα με την παρότρυνση του περιβάλλοντός τους (περιβάλλον που ζει βαθιά μέσα στο κουτί του) αλλά και την δική τους 'προσπάθεια'.
Αυτός ο εγκλωβισμός σταδιακά δημιουργεί απωθημένα και ενοχές και καταλήγει και σε νευροφυσιοψυχολογικά προβλήματα.
Μεγαλώνουμε και εκπαιδευόμαστε στην μετριότητα και στην αποδοχή της μετριότητας.
Το να ζει κάποιος στην μετριότητα είναι εύκολο απο ψυχολογική άποψη αφού είναι κάτι οικείο (familiar που λένε και στο χωριό μου). Απο την άλλη η ζωή στην μετριότητα έχει όλα τα κοινά καθημερινά προβλήματα που έχουν όλοι όπως πχ δεν είμαι ποτέ οικονομικά άνετος, δεν είναι πλήρως ευχαριστημένος/η με τον/την σύντροφό μου, η δουλειά μου είναι ίδια κάθε μέρα, βλέπω και συναναστρέφομαι με τα ίδια πρόσωπα στο 95% του χρόνου μου, ακούω και συζητάω τα ίδια (λίγο-πολύ) θέματα σε όλη μου την ζωή, κάνω τις ίδιες περίπου πωλήσεις κάθε μήνα για όλη μου την ζωή, υποκρίνομαι οτι είμαι ευτυχής με αυτά που έχω και άλλα πολλά.
Η μετριότητα μας κάνει όλους ίδιους και όταν είμαστε όλοι ίδιοι, υποφέρουμε. Υποφέρουμε οικονομικά, συναισθηματικά, αισθηματικά, φυσιολογικά.
Το πως βγαίνει κάποιος απο την μετριότητα είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό και εξοατομικευμένο. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις.
Το πρώτο πάντως βήμα είναι η συνειδητοποίηση ότι ζεις στην μετριότητα και αυτός είναι ο λόγος που έγραψα αυτό το άρθρο.
Ας θυμόμαστε όλοι οτι το πρόβλημα δεν είναι οι υψηλοί στόχοι που δεν μπορούμε να επιτύχουμε, το πρόβλημα είναι οι χαμηλοί στόχοι που επιτυγχάνουμε
